بررسی اهمیت و جایگاه شیوۀ تربیتی پرسش و پاسخ در قرآن

سیدعلی حسیني‌زاده / دانشیار گروه علوم تربیتی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه    ali_hosseini@rihu.ac.ir
* زهرا زارعی محمودآبادي/ طلبه سطح 4 حوزة علمیة حضرت زهرا سلام الله علیها میبد    z.zarei52@yahoo.com
دريافت: 29/01/1400                    پذيرش: 18/05/1400
چکيده
از شیوه‌های تربیتی مؤثر در فرایند یادگیری و آموزش، روش پرسش و پاسخ است. آیا از این شیوه در قرآن و سیرۀ ائمة اطهار استفاده شده است؟ در این تحقیق به روش توصيفي ـ تحليلي با تحلیل آیات و روایات و سیرۀ معصومان به دنبال بررسی جزئیات این روش هستیم. محتوای قرآن و روایات گویای آن است که قرآن، نه‌تنها شیوۀ‌ پرسیدن را رد نمی‌کند؛ بلکه مردم را به آن دعوت می‌کند و با ظرافت بیان می‌دارد که باید از أهل علم پرسید. در قرآن گاهی مردم می‌پرسند و گاهی سؤال از ناحیۀ خداوند و به هدف تبلیغ معارف دین، برانگیختن تفکر و... است. روایات متعددی در مورد اهمیت پرسش‌گری وجود دارد، با مراجعه به روایات در حوزه‌های فقهی مشخص‌ مي‌شود که پیدایش آنها بر پایۀ پرسش‌گری بوده است.
پرسیدن، سبب بالا بردن سطح معلومات، کاهش جهل و نادانی، درک بهتر موضوع و... شده؛ با ایجاد انگیزه، فرد را به سمت کشف ناشناخته‌ها و پیشرفت سوق می‌دهد.
کليدواژه‌ها: قرآن کریم، پرسش و پاسخ، روش‌های تربیتی، تربیت اسلامی، تربیت دینی.