سازوکار تأمين امنيت رواني خانواده با نگاه به منابع فقهي و روانشناسي
ضمیمه | اندازه |
---|---|
5.pdf | 264.59 کیلو بایت |
سال سيام، شماره دهم، پياپي 289، دي 1400، ص 45ـ54
نوع مقاله: ترويجي
* محمدعلي همداني / دانشجوي دكتري مدرسي معارف اسلامي دانشگاه معارف اسلامي و دانشپژوه سطح چهار حوزة علميه قم Hamedanee@gmail.com
محمود حسني / کارشناس ارشد مشاوره دانشگاه معارف اسلامي و دانشپژوه سطح چهار حوزة علميه قم M.hasani.5506@gmail.com
دريافت: 01/03/1400 پذيرش: 09/08/1400
چكيده
واژة امنيت، مصدر جعلي از مادۀ امن است. کلمه امن در لغت بهمعناي اطمينانخاطر، احساس آرامش و نبود هراس و نگراني است. براساس اين تعريف، واژههاي امن و امنيت، هر دو دربردارندۀ ابعاد ايجابي و سلبي است؛ يعني ازيکسو، بيانگر اطمينان و آرامش رواني، و از سوي ديگر، بيانگر نبود ترس و نگراني هستند. امنيت رواني عبارت است از: احساس نسبي رهايي از خطر، رهاورد اين احساس، حالتي خوشايند است که آرامش جسمي و رواني را بهدنبال دارد.
پژوهش حاضر کوشيده تا با بهرهگيري از دانش فقه و روانشناسي، مؤلفههاي امنيتسوز در عرصة امنيت رواني خانواده را بررسي و با طرح راهکارهاي امنيتساز براساس اين دو دانش، سازوکار تأمين امنيت رواني را پيشروي مخاطب خود قرار دهد. مقاله با روش تحليلي ـ توصيفي و با بهرهگيري از ديدگاه امنيتي شهيد اول که آن را تحت عنوان «مصالح خمسه» در فقه بيان کرده، موضوعات محوري در حوزة امنيت رواني را مورد واکاوي قرار داده، و از سوي ديگر، با استفاده از دانش روانشناسي نقاط مشترک و حتي متضاد اين دو دانش در عرصة امنيت رواني را مورد بررسي قرار داده است. اما با توجه به ظرفيت محدود مقاله، تلاش شده تا محوريترين عوامل امنيتسوز و امنيتساز مورد توجه قرار گيرد. بنابراين پرداختن به ساير مؤلفههاي امنيت رواني از حوصلة اين پژوهش خارج است.
كليدواژهها: امنيت رواني، امنيت خانواده، فقه، امنيت، فقه سياسي، حفظ عقل، روانشناسي.