معرفت

در سوگ پیر مراد و پور مرید

گویا همین دیروز بود که در سوگ امام عارفین می‌گریستیم و به فرزندش سر سلامتی می‌دادیم. اما اینک در آستانه غم جانکاه ششمین سالگرد رحلت امام، در سوگ فرزندش احمد نشسته‌ایم. راستی چه زود گذشت فراق امام و چه سخت گذشت این فراق پدر بر امت و فرزند و چه زود این فراق فرزند به وصال مبدل گشت. و فرزند در کنار پدر سر بر بالینش نهاد.

چه کسی باور می‌کرد که آن خورشید فروزان رو به خاموشی نهد، تازه داشتیم به خود می قبولاندیم که خورشید هم غروب می‌کند اما در کنار غروب خورشید، دلخوشی ما به ستاره‌ای بود که از برکت وجود خورشید در آسمان ایران به یادگار گذاشته شده بود، اما چه کنیم که آن ستاره نیز امروز به دنبال غروب خورشید، غروب کرده است.

اماما، ای عارف همیشه عاشق و ای فقیه و حکیم صمدانی و ای عامل به دین و ای محی الدین و ای امام زاهد و ای احیاگر قرن و امام مستضعفین و ای فریاد رس مظلومان، ای که توحیدت خالص و در تسلیم، رضا، توکل، زهد، ورع، تقوا، طهارت نفس، خشوع و خضوع، بندگی، حق و خدمت به خلق در اوج بودی، ای که ولایت ائمه و انبیاء و نور خدا را در عالم برافروختی و چراغ هدایت را به دست جوانان این مرز و بوم دادی و خود از میان ما رفتی. ما امروز در هجران تو و در ششمین سالگرد و عروج ملکوتیت که با دلی آرام و قلبی مطمئن به جوار حق شتافتی و ما را داغدار کردی، داغدار یادگار بی بدیل و فرزند دلبندت، مشاور و امین و محرم اسرارت هستیم. البته و صد البته ای امام هرچند در فراق تو و در فراق فرزند دلبندت که وقتی او را می دیدیم به یاد تو و فداکاریهایت می‌افتادیم، زیستن بسیار دشوار است، اما به فرموده امام المسلمین و جانشینت این فرزند زهرا، (مرگ احمد یک امتحان الهی بود) و ما نیز راضی به رضای الهی هستیم. ای احمد عزیز تو نیز همانند پدر بزرگوارت، ویژگی های بارز او را به ارث برده بودی، تو نیز در صراحت و صداقت در گفتار و کردار و عدم تملق و وابستگی به ظواهر دنیوی، پیوند عاطفی و عمیق با مردم، حساسیت خاصی به نظام و ولایت فقیه داشتی و ستون محکم و پشتوانه قوی نظام اسلامی همچون او بودی.

مگر نه این است که احمد همه حیثیت، زندگی، جوانی و وجود خود را در زمان حیات امام، وقف انقلاب و نظام و مردم کرد و پس از رحلت امام نیز همچون ستونی محکم پشتوانه انقلاب و نظام و ولایت فقیه بود. احمد نیز همچون امام و مقتدا و رهبر و مرادش، غنچه‌ای از یادگار مصطفی(ص) و نگینی از عرش اعلی و گلی از گلزار سادات و وارث خمینی و عاشق مردم بود و مردم هم عاشق او. او بوی خمینی می داد و خمینی نیز بوی رسول الله و او نیز بوی خدا می داد. سربازی فداکار برای رهبر عظیم الشأن انقلاب این خامنه‌ای عزیز و فرزند زهرا بود. آنچنان زیست که زیبنده نام بزرگ خاندان خمینی بود.

او فراق پدر را تاب نیاورد و برای همجواری با مراد خود لحظه شماری می کرد و بالاخره از میان ما رفت و ما نیز به فرموده رهبر عزیزمان: اکنون که یادگار امام از میان ما رفته و ما را در فقدان خود مهموم به جای گذاشته است، شکوه این غم جانکاه را به پیشگاه صاحب و مولای خود حضرت بقیه الله اعظم می‌بریم.

اینک، اینک در غم هجران عزیز سفر کرده خود، دست بیعت به رهبر عزیزمان می‌دهیم به خدای خمینی این بزرگ سکاندار انقلاب جهان اسلام سوگند می خوریم که هرگز تنها و بی یاورش نگذاریم و هیچگاه عشق خمینی از یاد نبریم. و این انقلاب با نام خمینی بشناسیم. چه آنکه این انقلاب در هیچ جای دنیا، بی نام خمینی شناخته شده نیست. والسلام