مرگ‌انديشي در روان‌شناسي وجودي و منابع اسلامي

سال سي‌ و يكم، شماره دوازدهم، پياپي 303، اسفند 1401، ص 21ـ31

نوع مقاله: ترويجي
مصطفي خوشخرام رودمعجني/ دانشجوي دکتري روان‌شناسي مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره)    khoshkharam94@gmail.com
دريافت: 10/08/1401                    پذيرش: 12/11/1401

چکيده
مرگ مسئلۀ مهمي براي انسان‌ها در طول تاريخ بوده، لذا اديان، سنت‌هاي فلسفي، رويکردهاي رروان‌شناختي و روان‌پزشکي هم، به تجزيه و تحليل اين پديده پرداخته‌اند. در اين ميان رويکرد روان‌شناسي وجودي نگاهي جدي‌تر به مرگ داشته و نگاه بدبينانه برخي مکاتب فلسفي و رروان‌شناختي را ندارد. اين پژوهش به بررسي رويکرد روان‌شناسي وجودي و منابع اسلامي دربارۀ موضوعِ مرگ و تصويري که از آن ارائه مي‌دهند، فارغ از پرداختن به کيفيت‌هاي پيش و پس از مرگ، پرداخته است. هدف از بررسي «مرگ» براساس روان‌شناسي وجودي و منابع اسلامي، پاسخ به سه سؤال است. بررسي واقعيتِ مرگ در روان‌شناسي و منابع اسلامي، اولين پرسش پژوهش حاضر است. دومين پرسش پژوهش، ويژگي‌هاي مرگ از نظر روان‌شناسي و منابع اسلامي می‌باشد؛ لذا پس از بررسي مرگ در روان‌شناسي وجودي و منابع اسلامي، ويژگي‌هاي مرگ از نظرگاه اين دو رويکرد بررسي شده است. سومين پرسش پژوهش، مقايسة اجمالي بين دو رويکرد روان‌شناسي وجودي و منابع اسلامي، پيرامون مسئله مرگ، مي‌باشد که اشتراکات و تفاوت‌هاي اين دو رويکرد تبيين مي‌شود. روش اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي مي‌باشد، يافته‌هاي روان‌شناختي و منابع اسلامي به‌صورت کتابخانه‌اي، از طريق بررسي و تبيين منابع، تجزيه و تحليل شده است.

کليدواژه‌ها: روان‌شناسي‌ وجودي، مرگ، مرگ‌انديشي، مرگ‌آگاهي، اضطراب ‌مرگ، مرگ در منابع اسلامي.