خانواده، مهم ترین کانون تربیت اجتماعى و جامعه پذیرى است که در تربیت و اجتماعى کردن کودکان، به ویژه در سال هاى آغازین زندگى نقش مهمى دارد. در این میان، گاه موانع و آسیب هایى سد راه تأثیر خانواده در تربیت اجتماعى کودکان مى شوند. این تحقیق با رویکرد توصیفى و اسنادى و با استناد به متون دینى و یافته هاى علوم جدید، به بررسى موانع و آسیب هایى مى پردازد که به نحوى در مسیر نقش آفرینى نهاد خانواده در تربیت اجتماعى کودکان اخلال ایجاد مى کند. فرسایش سرمایه اجتماعى کودکان در خانواده، گسیختگى نظام خانواده و طلاق، افراط و تفریط در جامعه پذیرى نقش هاى جنسیتى، ناهماهنگى میان خانواده و دیگر عوامل تربیت اجتماعى و ضعف نظارت خانواده بر فرزندان، در خانواده هاى امروزى از مسائلى است که مى تواند در مسیر تربیت اجتماعى مطلوب کودکان در محیط خانواده، مانع ایجاد کند. هدف این نوشتار دستیابى به شاخص هایى است که در درون خانواده، موانع تربیت اجتماعى را بازتاب مى دهند.
خانواده، مهم ترین کانون تربیت اجتماعى و جامعه پذیرى است که در تربیت و اجتماعى کردن کودکان، به ویژه در سال هاى آغازین زندگى نقش مهمى دارد. در این میان، گاه موانع و آسیب هایى سد راه تأثیر خانواده در تربیت اجتماعى کودکان مى شوند. این تحقیق با رویکرد توصیفى و اسنادى و با استناد به متون دینى و یافته هاى علوم جدید، به بررسى موانع و آسیب هایى مى پردازد که به نحوى در مسیر نقش آفرینى نهاد خانواده در تربیت اجتماعى کودکان اخلال ایجاد مى کند. فرسایش سرمایه اجتماعى کودکان در خانواده، گسیختگى نظام خانواده و طلاق، افراط و تفریط در جامعه پذیرى نقش هاى جنسیتى، ناهماهنگى میان خانواده و دیگر عوامل تربیت اجتماعى و ضعف نظارت خانواده بر فرزندان، در خانواده هاى امروزى از مسائلى است که مى تواند در مسیر تربیت اجتماعى مطلوب کودکان در محیط خانواده، مانع ایجاد کند. هدف این نوشتار دستیابى به شاخص هایى است که در درون خانواده، موانع تربیت اجتماعى را بازتاب مى دهند.
