شيعيان واقعى؛ برخوردار از ملكات و فضايل ناب انسانى

ضمیمهاندازه
1.pdf637.89 کیلو بایت

سال بيست و پنجم ـ شماره 220 (ويژه فلسفه)

آيت‏اللّه علّامه محمدتقى مصباح

 

چكيده

اين مقال، به شرح و تفسير صفات مؤمنان و شيعيان در باب فضايل و ملكات اخلاقى مى‏پردازد. فضايل بيشتر درباره ملكات راسخ و صفات ثابت كاربرد دارد و فواضل به رفتارهاى اخلاقى مانند احسان به ديگران كه هنوز به صورت ملكه راسخ درنيامده، اطلاق مى‏شود. فضايل از امور تشكيكى و داراى مراتب و درجات كمّى و كيفى هستند. براى تشخيص برترى و مرتبه كيفى و سنجش رفتار از نظر كيفيت، دو معيار و ملاك وجود دارد: يكى معرفت فردى است كه آن عمل را انجام مى‏دهد. دوم اخلاص او، هرچه معرفت و اخلاص فرد بيشتر باشد، ارزش و كيفيت عمل فرد به مراتب فزونى مى‏يابد. از سوى ديگر، همين معرفت و اخلاص هم متلازم هم هستند. هركس معرفتش بيشتر باشد، اخلاصش در عمل نيز بيشتر است.

     سرانجام، اينكه پرهيزكارى و تقوا عامل پذيرش اعمال و گناه موجب تباهى اعمال صالح است.

 

كليدواژه‏ها: عمل، عمل صالح، گناه، فضايل، فواضل.

 


 

سال انتشار: 
25
شماره مجله: 
200
شماره صفحه: 
5