جايگاه گرايش هاى فطرى در تعليم و تربيت اسلامى از منظر علامه طباطبائى
ضمیمه | اندازه |
---|---|
5.pdf | 1.32 مگابایت |
سال بيست و پنجم ـ شماره 223 (ويژه علوم تربيتى)
على نقى فقيهى / دانشيار گروه علوم تربيتى دانشگاه قم an-faghihi@qom.ac.ir
حسن نجفى / دانشجوى دكترى مطالعات برنامه درسى دانشگاه علامه طباطبائى hnajafih@yahoo.com
دريافت: 25/6/94 پذيرش: 19/11/94
چكيده
كنكاش «فطرت» به عنوان يكى از بنيادى ترين مباحث فلسفه تربيت اسلامى، همواره مورد توجه علامه طباطبائى بوده است. هدف اين پژوهش اين است كه با پذيرفتن «فطرت» به عنوان تقرير دينى از سرشت مشترك انسان و نقش عمده آن در قلمرو اركان تعليم و تربيت اسلامى، تصويرى از گرايش هاى فطرى مؤثر در تعليم و تربيت را با بهره گيرى از آراء اين فيلسوف معاصر، ارائه نمايد. روش پژوهش توصيفى ـ تحليلى بوده و به منظور گردآورى داده هاى لازم براى نيل به اهداف پژوهش، منابع موجود و مرتبط با استفاده از فرم هاى فيش بردارى از منابع، جمع آورى و با شيوه هاى كيفى مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. از بررسى آراء علامه طباطبائى به دست آمد كه ايشان گرايش هاى فطرى را در چهار حيطه ادراكى، الهى، اختيار و توانمندى عمل تقسيم بندى نموده است. اين گرايش ها، توانمندى هايى هستند كه به شكل گيرى نظام تعليم و تربيت منطبق با آموزه هاى اسلامى كه تضمين كننده سعادت انسان و تسهيل كننده فرايند دستيابى به حيات طيبه است، كمك مى نمايند.
كليدواژه ها: فطرت، گرايش هاى فطرى، تعليم و تربيت اسلامى، علامه طباطبائى.