سال بيست و پنجم ـ شماره 223 (ويژه علوم تربيتى)

مهدى مردانى (گلستانى) / عضو هيئت علمى دانشگاه قرآن و حديث                  Mardani.m@qhu.ac.ir

سميه عابدى / كارشناس ارشد علوم حديث گرايش نهج البلاغه دانشگاه قرآن و حديث              sobhzohour14@gmail.com

دريافت: 7/9/94               پذيرش: 29/2/95

چكيده

يكى از حوزه هاى مطالعاتى نهج البلاغه كه به تفكر در آن بسيار تأكيد شده، تاريخ است كه با توجه به شأن هدايتگرى اميرمؤمنان على عليه السلاممى تواند يكى از روش هاى تربيتى ايشان به شمار آيد. از نگاه نهج البلاغه، تاريخ يكى از منابع غنى تربيت در اسلام است كه هدف از مطالعه آن تصديق عملى يعنى تربيت در سايه توجه به حقايق گذشتگان است. اين مقاله با رويكرد اكتشافى ـ تحليلى كوشيده است تا با بررسى سخنان اميرمؤمنان عليه السلام در نهج البلاغه، آثار تربيتى مطالعه تاريخ را كشف نمايد، به علل تأثيرگذارى تاريخ در زندگى و نحوه تأثيرپذيرى صحيح از تاريخ بپردازد و رابطه تاريخ با تربيت را تبيين نمايد. نتيجه اين پژوهش كه با كشف، تحليل و اثبات آثار تربيتى مطالعه تاريخ به دست آمده است، نشان مى دهد كه مطالعه تاريخ آثارى همچون پرورش فكرى و عقلانى، بيدارى از غفلت، مرگ آگاهى، تقوا، اخلاق عملى، حيا، زهد، محاسبه، ارائه الگوهاى نمونه خواهد داشت.

كليدواژه ها: تأثيرگذارى تاريخ، نتايج تربيتى تاريخ، تاريخ و تربيت، تاريخ در نهج البلاغه، اهميت تاريخ.